Duff McKagan + James & The Cold Gun

19 oktober 2024 • OM

  • Deuren • 19:00
  • 20:00 • JAMES & THE COLD GUN
  • 21:00 • Duff McKagan

PACKAGE VIP

ULTIMATE ONSTAGE PHOTO & SOUNDCHECK VIP EXPERIENCE

– Un billet d’entrée générale pour voir Duff McKagan en concert !
– Entrée anticipée dans la salle
– Photo de groupe sur scène avant que Duff McKagan n’entre en scène plus tard!*
– Assister à la fin du soundcheck de Duff McKagan avec un accès VIP
– Cadeau VIP en édition limitée
– Badge souvenir et lanière VIP
– Possibilité d’acheter du merchandising avant le spectacle (si disponible)
– Personnel sur place et point de collecte du merchandising

*Pas de participation de l’artiste

SOUNDCHECK VIP PACKAGE

– Un billet d’entrée générale pour voir Duff McKagan en concert !
– Entrée anticipée dans la salle
– Assistez à la fin du soundcheck de Duff McKagan avec un accès VIP
– Cadeau VIP en édition limitée
– Badge souvenir et lanière VIP
– Possibilité d’acheter de la marchandise avant le spectacle (si disponible)
– Personnel de l’événement sur place et point de collecte des marchandises

Duff McKagan

Duff McKagan is een geweldige Amerikaanse songwriter. Zijn buitengewone muzikale reis van 40 jaar heeft hem van kleine punkclubs naar uitverkochte stadions over de hele wereld gebracht. Hij werd een van de oprichters van Guns N’ Roses en Velvet Revolver, werkte samen met legendes als Ozzy Osborne en Iggy Pop en produceerde een veelzijdige catalogus van solosongs. Onder de miljoenen fans van McKagan is Bob Dylan. De man heeft muziek in zijn botten. En er is één plek waar hij het gelukkigst is. Waar het allemaal samenkomt. Thuis.

McKagans nieuwe album LIGHTHOUSE is een warme en oprechte viering van het leven in het rond. Het is de eerste complete selectie uit een sessie van meer dan 60 nummers die McKagan tussen 2019 en 2022 opnam in zijn thuisstudio in Seattle. Om de beurt persoonlijk en filosofisch, intiem en anthemisch, het album vangt de essentie van McKagan’s vier decennia in het kloppende hart van de Amerikaanse muziek.

“Het zijn gewoon simpele punksongs,” legt McKagan uit, ”blootgelegd, zonder dat ik schreeuw. [Maar de thema’s zijn heel gevarieerd. Beginnend met een ode aan mijn vrouw en eindigend met een ode aan het leven, codificeert deze plaat de twee dingen waar ik het meest van hou…”.

McKagan schreef zijn eerste nummer in zijn slaapkamer bij zijn moeder thuis in 1978. In die tijd was hij een 14-jarige punker die op het punt stond de middelbare school te verlaten, auto’s ‘leende’ om bij optredens te komen en elk instrument oefende dat hij te pakken kon krijgen zodat hij elke vacature in een band kon opvullen. Hij ging muzikaal in de leer bij The Vains (1979), The Fastbacks (1980) en The Living (1982). In 1985 vormde hij de originele groep Guns N’ Roses en begon hij aan een verbazingwekkend creatieve carrière, die hem ook naar Loaded (1998) en Velvet Revolver (2002-2008) bracht.

In 2019 onthulde McKagan een ander facet van zijn muzikale kunstenaarschap met de release van zijn tweede soloalbum TENDERNESS. De nummers, geproduceerd door drievoudig GRAMMY-winnaar Shooter Jennings, combineren sociaal commentaar met heldere persoonlijke bekentenissen. McKagans eerlijke en inzichtelijke teksten tegen rijke, door Americana gevoede arrangementen hebben zowel luisteraars als critici verrukt – en ’s werelds grootste levende songwriter. Loudwire riep TENDERNESS uit tot een van de “50 beste rockalbums” van het jaar. Rolling Stone noemde het “een album vol schoonheid en hart… het is gewetensmuziek, zware songs met een lichte touch”. De lofbetuiging kwam van Bob Dylan, die diep ontroerd was door het nummer ‘Chip Away’:

“Er is een nummer van Duff McKagan genaamd ‘Chip Away’ dat een diepe betekenis voor me heeft,” vertelde Dylan aan de Wall Street Journal. “Het is een grafisch nummer. Chip, chip, zoals Michelangelo een massieve marmeren steen afbreekt om de vorm van Koning David erin te ontdekken. Hij bouwde het niet vanuit het niets op, hij hakte net zo lang aan de steen totdat hij de koning ontdekte. Het is net als met mijn eigen songwriting, ik overschrijf iets en werk dan aan lijnen en zinnen totdat ik bij het echte werk kom.”

Sinds 2019 werkt McKagan in de studio die hij bouwde in zijn huis in Seattle, waar hij de ideeën die bij hem opkomen neerlegt en vervolgens de tijd neemt om ze te verfijnen tot volwaardige stukken. In deze op maat gemaakte ruimte kan hij “songs verkennen die ik misschien de dag ervoor heb geschreven of een paar oude riffs van jaren geleden… Het is belangrijk voor me”. Tijdens de pandemische jaren schreef en nam McKagan min of meer non-stop op, waarbij hij samenwerkte met zijn jarenlange producer Martin Feveyear (Mark Lanegan/Brandi Carlile), en hij kwam tevoorschijn met een enorm reservoir aan diep persoonlijke nieuwe songs.

Het eerste album dat de diepte en breedte van McKagans songwriting op dit moment onthulde was THIS IS THE SONG, een EP van drie tracks die in mei 2023 werd uitgebracht om samen te vallen met Mental Health Awareness Month en een oproep tot actie op Propellor. Het werd geprezen door Rolling Stone, Consequence of Sound, Loudwire, American Songwriter en vele anderen. Net zo belangrijk is dat het de richting aangaf die McKagans werk met LIGHTHOUSE zou inslaan.

LIGHTHOUSE laat elk facet van McKagans Amerikaanse songschrijftalent horen. Momenten van rustig, spaarzaam akoestisch onderzoek maken plaats voor energieke, hard-edged rock and roll. McKagans studiogeluid wordt aangevuld door Tim DiJulio’s gitaren, Tim Burns’ keyboards en Jamie Douglass’ drums. Overal op het album leveren McKagans vrienden en collega’s gedenkwaardige bijdragen. Op HOPE neemt veteraan Paul McCartney-medewerker Abe Laboriel Jr. de drums voor zijn rekening en Slash zorgt voor een soepele, melodieuze leadgitaar. Jerry Cantrell verschijnt op het filosofische JUST DON’T KNOW. Het album eindigt met Iggy Pop’s onvergetelijke cover van LIGHTHOUSE.

Het algehele effect is dat muzikaal vakmanschap en puur schrijfinstinct centraal staan. In de kern is het album een viering van het leven, de liefde en de wijsheid die voortkomt uit zwaarbevochten ervaring. Zoals McKagan het verwoordt: “De songs op dit nieuwe album laten actuele invloeden horen, vermengd met een waardering voor wat ik heb en hoop voor de toekomst… Het was levensbevestigend om muziek te maken met mijn vrienden toen de wereld een beetje stil was…”

Het feit dat zoveel vrienden en collega’s van McKagan op het album staan, getuigt van zijn status als een groot man en een groot artiest in de moderne Amerikaanse songwritingscene. Zijn interesses en associaties zijn veelomvattend. McKagan is de auteur van de New York Times bestseller It’s So Easy (2011) en How To Be A Man (2015). Hij heeft ook columns geschreven voor Seattle Weekly, Playboy en ESPN.com. Met zijn vrouw, Susan Holmes McKagan, is hij co-host van Sirius XM’s Three Chords en The Truth op Ozzy’s Boneyard (ch.38). Met de GRAMMY-winnende producer/muzikant Andrew Watt en Red Hot Chili Peppers-drummer Chad Smith heeft hij baanbrekende moderne rockalbums geschreven en opgenomen, waaronder Ozzy Osbourne’s met twee GRAMMY’s bekroonde PATIENT NO. 9 (2022) en Iggy Pop’s briljante EVERY LOSER (2023).

Het is tot nu toe een ongelooflijke reis geweest en McKagan heeft nog meer in het verschiet. In 2023 heeft hij al een reeks onvergetelijke concerten gespeeld met Iggy Pop & The Losers, en zijn wereldtournee met Guns N’ Roses gaat door. En naast LIGHTHOUSE komt er nog genoeg solomateriaal.

“Ik heb mijn plek van comfort gevonden,” zegt hij, ”de manier waarop ik wil dat mijn eigen muziek klinkt.”

-Dan Jones

JAMES & THE COLD GUN

Het kostte James And The Cold Gun minder dan drie jaar om van een garage in Cardiff, Wales – waar de medeoprichters van de band, James Joseph en James Biss, hun debuutalbum opnamen – naar Hyde Park te gaan waar ze in het voorprogramma van Pearl Jam stonden.

Dat soort explosieve groei wordt weerspiegeld in de muziek van de band: een losse, luide sound die doet denken aan de gloriedagen van de alt-rock uit de jaren 90, toen elektrische gitaren nog de dienst uitmaakten. Het titelloze debuutalbum van James And The Cold Gun knipoogt naar dat tijdperk, maar het is ook een uitdagend moderne plaat, die de geluiden van het verleden opeist voor een wereld die wanhopig op zoek is naar een beetje versterking.

“We zijn enorme rockfans,” zegt frontman James Joseph. “Maar als je kijkt naar 90% van de bands die nu op rock afspeellijsten staan, dan klinken die niet altijd als rock. Je hoort nauwelijks een gitaar en alles is supergepolijst. We wilden nieuwe muziek horen die het lef had om alles rommelig en zo echt mogelijk te houden, dus hebben we het zelf gemaakt.”

De band kwam samen in een garage in Cardiff, die dienst deed als repetitieruimte en geïmproviseerde opnamestudio. “We gingen die garage in en herontdekten onze passie voor het spelen van muziek,” zegt James Joseph, die eerder zes jaar had opgetreden met de post-hardcoreband Holding Absence voordat hij samenging met Biss. “We dachten niet te hard na over de invalshoek; we wilden gewoon op gitaar gebaseerde rockmuziek maken waar onze 15-jarige zelf met plezier naar zou hebben geluisterd, zoals de eerste plaat van Foo Fighters of Queens of the Stone Ages’ Songs For The Deaf. We hebben nergens over nagedacht.”

Wat begon als een tweemansproject, geworteld in de gedeelde songschrijftalenten van Joseph en Biss, groeide al snel uit tot een echte band met instrumentalisten als Jack Wrench, Peter Smith en Al Jones. Met een nieuw uitgebreide line-up ging James And The Cold Gun de weg op en opende voor Europese acts als Therapy? en The Wildhearts. Ondertussen werd de debuutsingle van de band, “She Moves”, een virale hit die het publiek tot ver buiten Wales kennis liet maken met James And The Cold Gun’s mix van scherpe songwriting en furieuze, volumineuze optredens. Het momentum werd voortgezet met False Start, een EP waarvan het laatste nummer, “Long Way Home”, in 2022 zijn weg vond naar de Amerikaanse radio. Pearl Jam-gitarist Stone Gossard kwam het nummer tegen toen hij naar KEXP in Seattle luisterde. Hij was onder de indruk, tekende de band bij zijn nieuw leven ingeblazen label, Loosegroove Records, en gaf ze een nieuwe opdracht: een volledig album opnemen in dezelfde garage waar ze voor het eerst oefenden.

“Stone luisterde naar onze demo’s en vond onze zelfgemaakte opnames goed klinken,” zegt Joseph. “Dat was spannend, want het opende de mogelijkheid dat we dit album zelf konden maken. Ik kom uit de punkscene en heb me altijd aangetrokken gevoeld tot die doe-het-zelf mentaliteit.”

Joseph en Biss gingen aan de slag en zetten hun gezamenlijk geschreven nummers om in echte opnames. Hun drummer, Jack Wrench, deed een duit in het zakje door drums op te nemen in zijn eigen thuisstudio. Toch vond het grootste deel van het werk plaats in de garage van Biss en het proces was niet altijd gemakkelijk. De punky, pissige stamp van “Chewing Glass” werd geïnspireerd door een tijdelijke writer’s block. “We waren vier of vijf nummers met de plaat bezig en voelden ons behoorlijk opgebrand,” herinnert Joseph zich. “Het begon aan te voelen als ploeteren totdat ik op het idee kwam om een nummer te schrijven voor mensen die, net als wij, door een moeilijke periode gingen.” Met zijn beukende bekkens en trapsgewijze power akkoorden werd “Chewing Glass” een metafoor voor doorzettingsvermogen, gebracht door een jonge band die staat te popelen om een gooi te doen naar de koperen ring. Even opwindend was “My Silhouette”, een anthemische rocker geïnspireerd door de gevaren van het vergelijken van jezelf met anderen. Ondertussen vond “Grey Through” ruimte voor akoestische gitaren en zeezieke vocale harmonieën, terwijl “Cheating on the Sun” de middenweg verkende tussen grunge, psychedelia en rock & roll grootsheid.

Samen tonen deze nummers het volledige bereik van het debuutalbum van James And The Cold Gun. Geschreven en opgenomen door twee songwriters uit Wales die worstelen met het begin van volwassenheid, is het een rauw, reflectief album: een coming-of-age verkenning van de menselijke conditie, met introspectieve teksten die evenveel woede en vuurkracht in zich dragen als de overstuurde gitaren van de band. Dit is alternatieve rockmuziek voor de garage en de arena.