Tickets en vente le 16 mai à 10 heures.
The Psychedelic Furs + Dear Boy
4 november 2025 • OM
- Deuren • 19:00
- 19:45 • Dear Boy
- 21:00 • The Psychedelic Furs
The Psychedelic Furs
The Psychedelic Furs hebben rock & roll misschien niet uitgevonden, maar hun invloed sinds hun opkomst in het postpunklandschap veertig jaar geleden blijft nazinderen bij iedereen die houdt van die unieke plek waar rauwheid en romantiek samenkomen.
Voortgekomen uit de Britse postpunkscene en aangevoerd door zanger en songwriter Richard Butler, samen met zijn broer Tim op bas, groeiden de Furs al snel uit tot een van de toonaangevende bands op alternatieve en studentenradio. Ze scoorden een reeks grote hits met Love My Way, Pretty In Pink, Heaven, The Ghost In You en Heartbreak Beat. In totaal brachten ze acht studioalbums uit, gevolgd door meerdere compilaties, een boxset, een live-dvd en ze inspireerden een van de meest iconische soundtracks uit de filmgeschiedenis.
Bijna dertig jaar later bereikte hun meest recente album, Made Of Rain, de hitlijsten in tal van landen en werd het hun op één na best scorende album in het Verenigd Koninkrijk. Het album werd uitgebreid geprezen in eindejaarslijsten van talloze media wereldwijd.
Maar vooral op het podium komen de Furs tot hun recht. Ze stonden als headliner op het legendarische Glastonbury Festival en traden recentelijk op in prestigieuze zalen zoals de Hollywood Bowl, de Royal Albert Hall in Londen en Radio City Music Hall in New York. Met een meeslepende liveshow touren ze nog steeds regelmatig over de hele wereld.
De huidige tourbezetting bestaat uit Richard Butler (zang), Tim Butler (bas), Rich Good (gitaar), Amanda Kramer (toetsen) en Zachary Alford (drums).
Dear Boy
“ Ik voel alles… Het is beter dan niets.”
Dear Boy had niet door dat ze bezig waren het beste album van hun leven te maken. Ze hadden gewoon weer plezier.
Het viertal uit Los Angeles — Ben Grey (zang / gitaar), Keith Cooper (drums), Austin Hayman (lead vocals) en Lucy Lawrence (bas / zang) — had nooit de bedoeling om een plaat te maken die zo luid en euforisch was, maar Celebrator kon niet worden tegengehouden. Na de zorgvuldige melancholie van hun eerste volledige album Forever Sometimes, wilde de band iets creëren dat onbelemmerd was. Hoopvol. Zonsopgang na zonsondergang.
“Het voelde bijna alsof we weer voor de eerste keer samen iets creëerden,” zegt zanger Ben Grey. “We hadden zo lang met de nummers van Forever Sometimes geleefd, dat we niet wisten wat voor band we zouden zijn aan de andere kant ervan. Blij, zo blijkt.”
Met producer Aron Kobayashi Ritch (Momma, Been Stellar, Snail Mail) werd Celebrator in minder dan twee weken live opgenomen, zowel in Los Angeles als in Brooklyn. Het album is evenzeer Stone Roses als Pinkerton. Teenage Fanclub en Siamese Dream. Catherine Wheel en Happy Mondays via Echo Park. Accenten van 90’s britpop en Zuid-Californische alternative. Grooves en watervallen van fuzzy gitaren. De emotionele lenigheid van Ben Grey’s teksten en het sublieme gitaarspel van Austin Hayman. Melodieus, luid en onvoorspelbaar. Wanneer je naar Celebrator luistert, is het alsof je een volledig nieuw geluid ontdekt. Liedjes uit een ander leven. Confetti in elke maat.
“Wij voelden ons bezeten door het moment. Kinderen met gitaren die nieuwe manieren zoeken om zichzelf uit te drukken. Geen ego. Geen verwachting. Geen druk vanuit de industrie. We hebben dit album gemaakt om ons te herinneren waarom we dit in de eerste plaats doen. Omdat we ervan houden. Omdat we van elkaar houden. Vreugde. Verbinding. Hartzeer. Viering. We zijn in niets anders geïnteresseerd dan dat.”
Celebrator is nu uit op Last Gang Records.