TRIGGERFINGER

TRIGGERFINGER

Een nieuwe dageraad. Een nieuw geluid. Een nieuw hoofdstuk.

Toen Triggerfinger in 2019 hun 20-jarig jubileumtournee afrondde, besloten Ruben, Mario en Monsieur Paul om twee jaar pauze te nemen. Maar het leven liep anders. Eerst kwam de pandemie. En daarna besloot Monsieur Paul zijn bas aan de haak te hangen. Toch twijfelden Ruben en Mario geen seconde: ze zouden doorgaan — ook al misten ze een van hun belangrijkste steunpilaren. Dat zegt veel over wie ze zijn: eigenzinnig, taai, gemaakt uit zeldzaam hout — en bovenal: onverwoestbaar.

Vandaag is het weer die honger die hen drijft. De honger om samen te spelen, om die onmiskenbare vonk te voelen die meteen vanaf de eerste maten overslaat — het klikmoment, de gitaren die samenvallen. De honger naar het podium — daar waar Triggerfinger zijn naam heeft gemaakt en zijn reputatie heeft opgebouwd. Het contact met het publiek, de liefde die terugstroomt — het is dat alles wat hen op dit nieuwe pad heeft gezet. En dat pad leidt naar een nieuwe single, een verse tour en, jawel, een gloednieuw album.

Voor dit nieuwe avontuur trokken Ruben en Mario naar Los Angeles, waar ze samenwerkten met Mitchell Froom — geen onbekende. Hij schreef mee, daagde hen uit, dwong hen nieuwe richtingen te verkennen zonder vooraf bepaald eindpunt. En precies dáár zit de magie.

De heren hebben ondertussen meer dan 20 jaar muziek op de teller. Ze luisteren anders naar muziek, zijn andere muzikanten geworden. Volwassener. Gelaagder. Ze zijn gegroeid, veranderd, geëvolueerd. Al blijven ze vanbinnen nog steeds die jongens van negentien — vol energie, vuur en zin om de jeugdclub voor het eerst plat te spelen.

Alleen stroomt die adrenaline nu door de aderen van twee negentienjarigen… met twintig jaar ervaring. De zenuwen zijn er nog, de spanning is echt, en het onbekende blijft prikkelen. Maar er is ook vertrouwen. Geloof in dat ongrijpbare fenomeen dat rock-‘n-roll heet.
En bovenal: die honger blijft.